Franse artiesten maken unieke skateboards voor het goede doel.

Tekst: Julie Saetre • Foto’s: Claude Médale

In november 2015 verscheen er een reusachtige bol van 2,3 ton in de Eiffeltoren in Parijs, opgehangen tussen de begane grond en de eerste verdieping.Het werk met de titel “Earth Crisis” was de eerste driedimensionale openbare kunstinstallatie die werd toegestaan bij dit monument.

De man achter deze tentoonstelling was Shepard Fairey, een internationaal gerenommeerde straatkunstenaar. Velen kennen Fairey’s werk; zijn “Hope”-poster voor de verkiezingscampagne van oud-presidentBarack Obama van de VS is nu een collector’s item. Maar weinigen weten hoe zijn carrière begon: met skateboardkunst.Als student werkte Fairey in deeltijd in een skateboardwinkel. Toen begon hij zijn tekeningen en stickers te gebruiken voor op de skateboards.

Vorig jaar werd de Kiwanis-Club van Ciboure-Zuid-Baskenland in Frankrijk eveneens geïnspireerd door skateboards, in de vorm van een innovatieve inzamelingsactie voor het kinderserviceproject van de club.De leden vroegen Franse artiesten uit allerlei kunstrichtingen om originele werken te creëren die op skateboards konden worden aangebracht, die vervolgens aan het publiek zouden worden verkocht.

In november 2017 hield de club voor het eerst een tentoonstelling van unieke skateboards, ontworpen door kunstenaars met specialiteiten variërend van tatoeages en bodypiercing tot grafische kunst en mode.De werken waren dan ook net zo gevarieerd als de deelnemers.

Cassandre Djebara (CASSOU), eigenaar van een webwinkel, gebruikte de rockabilly-kleren die ze verkoopt en de kleuren van haar logo als inspiratie.Rémi Polloti (Polo) verwerkte de kleurige, extravagante graffiti-achtige stijl van de New School die hij als tattoo-artiest toepast.De spookachtige wereld van David Lynch, filmmaker en regisseur van “Twin Peaks”, inspireerde environmentkunstenaar Xavier Ride (Mister Ride) tot het creëren van zijn design.

De relatie tussen de karakteristieke afbeeldingen en de makers ervan weerspiegelt de bloeitijd van de skateboardkunst in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw.In die tijd werden arbeidsintensieve zeefdrukken een paar jaar lang geassocieerd met bepaalde skaters, vertelt conservator W. Todd Vaught uit Atlanta (Georgia).Vaught was gastconservator bij de baanbrekende tentoonstelling “Skate It or Hang It!?: The Evolution of Skateboard Art” in het Museum of Design in Atlanta in 2012.

“De graphics werden minutieus ontworpen door illustrators,” vertelt hij.“Dat waren kunstenaars die fantastische illustraties maakten. Ze namen echt de tijd om de afbeeldingen precies goed te maken.”

Helaas voor de fans van deze kunst maakte de prijzige zeefdruktechniek eind jaren 90 plaats voor een minder dure techniek: warmtewisseling.

“Dat scheelde een heleboel tijd en geld, waardoor er steeds weer nieuwe graphics gemaakt konden worden,” legt Vaught uit.“Maar de vaardigheid om markante afbeeldingen te maken, geassocieerd met één bepaalde skater, die raakte je kwijt.De levensduur nam af.… De echte skateboarding-kunstenaars van nu zien deze graphics als een wegwerpartikel.”

De terugkeer naar de roots van skateboarding-design bleek succesvol voor de club uit Ciboure-Zuid-Baskenland. Er werd een stille veiling gehouden en bij het ter perse gaan van dit artikel had de club al vijftien van de skateboards verkocht, voor in totaal 2000 euro. De resterende boards kunnen worden gekocht tijdens een tweede tentoonstelling die de club organiseert.Maar het mooiste van alles, zegt Marie-Laure Levrero van de Kiwanis-club, is dat de leden met de opbrengt “wat licht en vrolijkheid kunnen brengen in het hart van een kind”.

---